Tarihin tozlu sayfaları arasına karışarak yitip gitmeden bir şeyler yapma isteği onları imkansızlıklar içinde eser üretmeye, bulundukları coğrafyada yaşadıkları olayları yazmaya zorluyordu. Elle yazıp karbon kağıdı ile teksir ettikleri gazetelerde; bulundukları kampta ve çevresinde yaşanan olayları, hayatını kaybedenlerin bulunduğu şehitlikleri, kaldıkları bölgelerdeki Müslüman halkın her yolu deneyerek onlara yaptıkları maddi yardımları, hatta hayatlarını tehlikeye atarak vatana dönmelerini sağlamak için hazırladıkları sahte pasaportları anlatmaktaydılar.

Deha seviyesindeki öngörüsünü ve liderliğini, bir asırdır yüzlerce tarihçi, araştırmacı ve konunun uzmanları, hazırladıkları çalışmalarla sonraki nesillere anlatmaya çalıştılar… Bizler dönemsel olarak onun hayatına şahitlik etmedik. Komutasında savaşmadık ya da cepheye mühimmat taşımadık. Zor günlerinde, hüzünlerinde, acılarında, mutluluklarında veya danslarında yanında olamadık ama o hâlâ bizim hayatımıza katkıda bulunmaya devam etmektedir…

Bilindiği üzere insanlığın kültürel akışındaki temel unsurların başında edebiyat gelir. Acaba insanoğlu edebiyatın sınırları konusundaki misyonunu tamamlamış mıdır? Ya da edebiyatta keşfedilecek yeni alanlara ihtiyaç var mıdır?

Evet bizce vardır…