Yanılgı

Şiir

ozlemdemir

YANILGI

Yanılgıları süpürürken zaman ömrün üzerinden,
Yükseliyor semaya kırık kalbin acı çığlığı.
Duydun mu?
Suskun bekleyişlerde kıvranan çaresiz feryatları.
Vebalini yüklenip umut hırsızlığının,
Gittiğine değdi mi?
Değdi mi yalnızlık ayazını yemiş yüreğe ihanet?
Her ne kadar etmesen de minnet
Yüreğinde üşüyen düşleri sarmaktı, ısıtmaktı niyetim.
Cana can,
Dişe diş bu hayat kavgasında canda can olmaktı dileğim.
Bir gölge gibi gelip geçtin.
Bir rüzgardın esip gittin.
Kokun kaldı burnumda.
İzin kaldı ruhumda.
Bedelini ağır ödüyor şimdi yürek,
İnancın diyetinin...
Ahhh!...
Mutluluğu boğmak ne cinnet!
Oysa, bilseydin
Çocukluğumun masum duygusuydun,
Toprağımın kokusuydun,
Aynı kanın dokusuydun
Belki de, kim bilir,
İlk kez yaşadığım bir memleket coşkusuydun.
Ahhh!
Mutluluğu boğmak ne cinnet!
Oysa, bilseydin
Şu ahir ömürde,
Birbirine denk gelmektir en büyük nimet...